En het vervolg hoe het gaat

hallo,

we zijn net deze week terug gekomen uit portugal waar we 2 weken lekker met z'n 3tjes waar we heerlijk hebben genoten van zon zee en de rust.

het was heel mooi weer,alleen een beetje jammer dat ik de 2de week last kreeg van een zonneallergie denk ik.

kreeg allemaal bultjes de erg jeukte en dus geen zon meer voor mij daarna.

ik kreeg een heel apart gevoel toen we door die kleine straatjes liepen en ik zei opeens tegen daniel ik wil een tattoo van henkjan hier laten zetten,het voelde alsof ik dat moest doen en we hebben dus ook allebei een tattoo laten zetten bij 'toevallig' een nederlandse tattoérder die daar al 10 jaar zat.

ik had alleen henkjan z'n voetje niet bij me dus die moet er nog bij maar dat gaat binnenkort gebeuren,het voelde echt goed en dat vond daniel ook en mitch was er ook bij en die was erg nieuwsgierig en er erg vol over dat dat een tattoo was te herinnering aan zijn kleine broertje.

we zagen ook overal vlinders ma dan ook echt overal op plekken dat je denkt naja dat kan toch niet,niet alleen een echte vlinder ma ook op kleding die ik had gekocht en daarna in het hotel aanpaste op de tas waar het inzat, op muren, sieraden van graniet waar speciaal ook nog een armband en voor me werd bij gemaakt, die man sprak erg slecht engels ma toen ik het vroeg zei die niks alleen dat ik de volgende dag s'avonds terug moest komen en ja hoor bij de ketting en oorbellen die ik al had gekocht had die een passend armbandje gemaakt  met de zelfde vlinder van graniet,zo apart.

ik dacht dat als we op vakantie zouden zijn dat het bij daniel omhoog zou komen omdat hij vrij snel na de begravenis van henkjan was gaan werken ma dat was dus niet zo het kwam bij mij,overal waar ik was en deed moest ik eraan denken op het strand schreef ik zijn naam in het zand met m'n hand eronder waarop daniel reageerde door ook zijn hand eronder te drukken,op de hotelkamer stond een extra bed tussen die van ons en mitch,en opeens midden in de nacht werd ik wakker en dacht opeens'daar had een ledikantje moeten staan i.p.v een één persoons bed...toen we een soeveniers winkeltje in gingen liep ik tegen een stelling aan waar lijstjes en prulletjes op stonden maar achterin stond een fotolijstje in vorm van 3 hartjes één groot hart en aan elke kant een kleinere,die heb ik gekocht voor de foto en een hand en voet afdrukje van henkjan. toen we thuis kwamen heb ik het ook gelijk erin gedaan en op de tv kast gezet, en nu voelt het zo anders als ik de woonkamer in loop alsof het goed is zo hij staat nu ook zichtbaar op een plek en ik hoef hem niet meer weg te leggen als ik z'n foto's heb bekeken,het geeft rust die ik zocht in andere dingen stom he..

vandaag hebben we een steentje uitgezocht en dat gaat even duren voordat dat klaar en op z'n plaats staat maar een plek hebben nu al voor hem en ik denk dat dat het is geweest dat ik zo onrust voelde,ik kon nergens heen naar hem toe maar nu dat z'n foto er staat denk ik daar nu anders over.

was er misschien nog niet aan toe maar nu wel en dat trok heel erg aan me,moet zeggen dat zo'n steentje uit zoeken ook alles weer naar boven haalt maar het wel een heel fijn gevoel gaf toen we 'toevallig'dezelfde boot voor op het grafje zagen als dat daniel had laten tattoéren en bij mij het zelfde met het ankertje het moest gewoon zo zijn!!

en alles lichamelijk is weer gewoon op gang gekomen ben nu weer gewoon optijd ongi wat ook erg snel schijnt te zijn na 3 maanden al,dus daar hoef ik me ook niet meer druk om te maken :-)

liefs johanna